Αυτό το άρθρο ήταν επί 15 χρόνια στα σκαριά, καθώς πήρε τόσο πολύ για μένα ώστε να είμαι σε θέση να αποστάξω αυτές τις πληροφορίες σε προσβάσιμη μορφή. Αυτό, πρόκειται να αντιπροσωπεύσει μερικά πολύ σημαντικά κομμάτια του συνολικού παζλ του πώς πρόκειται να αλλάξουμε αυτόν τον πλανήτη και τον καθένα πάνω σε αυτόν σε μια αναληφθείσα συχνότητα ύπαρξης. Μια βασική πτυχή αυτής της αλλαγής θα είναι η ''εξυγίανση της συνείδησης'' όλης της ανθρωπότητας, η οποία δεν είναι εύκολη υπόθεση, να είστε σίγουροι. Αυτό το άρθρο θα καλύψει λεπτομερώς το μεγαλύτερο εμπόδιο σε αυτή την εξυγίανση της συνείδησης, καθώς και μια λύση που χρειάζεται τη βοήθειά σας για να πετύχει.
Εν συντομία έγραψα πέρυσι για ένα ''ζωντανό σύννεφο σκιών'' γύρω από τον πλανήτη, που κατοικείται από ενεργειακά παράσιτα. Αυτά τα παρασιτικά όντα έχουν επιλέξει να πειραματιστούν με τις αυταπάτες του διαχωρισμού, το φόβου, του σκότους, της απομόνωσης, της κατάκτησης, της υποδούλωσης, του πόνου, της ταλαιπωρίας, των βασανιστηρίων, κλπ. στο ισχυρότερον δυνατό βαθμό. Με τον τρόπο αυτό, έχουν αποκόψει εντελώς τον εαυτό τους μακριά από το θρεπτικό Φως της Ύπαρξης που υποστηρίζει τη ζωή στο Σύμπαν. Το αποτέλεσμα είναι ότι πρέπει να θρέψουν ενεργειακά τον εαυτό τους από χαμηλής συχνότητας ενέργειες που συντονίζονται με την επιλεγμένη λειτουργία έκφρασής τους.
Αυτά τα όντα αποκαλούν τους εαυτούς τους ''Άρχοντες'' που σημαίνει ''Ηγέτες" ή ''Αφέντες'', επειδή βλέπουν τους εαυτούς τους ως τους άρχοντες και υποδουλωτές της ανθρωπότητας. (Οι αρχαίοι Γνωστικοί πρώτα τους έδωσαν αυτόν τον τίτλο στα γραπτά τους βασισμένοι στις άμεσες ψυχικές εμπειρίες με αυτά τα όντα.) Αν και η έξυπνη υποδούλωση των εν λóγω αόρατων όντων και οι πράξεις χειραγώγησης της ανθρωπότητας υπήρξαν αρκετά επιτυχείς μέχρι τώρα, εγώ ποτέ δεν θα τους αντιμετωπίσω ως κυβερνήτες μου ή ανώτερους με οποιονδήποτε τρόπο, όπως ακριβώς δεν θα θεωρούσα φυσικό, τα εντερικά παράσιτα ως ανώτερα μου, παρόλο που μπορεί να μου προκαλέσουν σωματική δυσφορία μέχρι να τα αφαιρέσω από το σώμα μου.
Οι σκέψεις μας έχουν δύναμη - πολύ περισσότερη από ό,τι συνειδητοποιούμε συχνά. Οι λέξεις και οι τίτλοι έχουν δύναμη, επειδή πλαισιώνουν τις σκέψεις μας σε ένα συγκεκριμένο σύνολο των πεποιθήσεων μας χωρίς να το συνειδητοποιούμε ακόμα. Καλώντας έναν άνθρωπο ''βασιλιά'' ως ''Υψηλότατο'' τον τοποθετούμε αυτόματα πάνω από εμάς στο μυαλό μας. Καλώντας ενός δικαστή ''Τιμημένο'' (''Your Honor'') επιτυγχάνεται το ίδιο πράγμα. Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό ότι όταν σκέφτεστε για αυτά τα παράσιτα της ενέργειας, ότι ποτέ δεν θα τους αποκαλείτε «Άρχοντες», γιατί κυριολεκτικά τους παραδίδετε την δύναμη και την ενέργειά σας με αυτόν τον τρόπο.
Προτιμώ να τους αποκαλώ ''δαγκωνιάρηδες αστραγάλων'' (Ankle Biters). Αυτό τους επιτρέπει να γνωρίζουν ακριβώς τι σκέφτομαι για αυτούς, οι οποίοι είναι ταπεινά παράσιτα, μια μόλυνση της συνείδησης που θα διαγραφούν από το σύστημά μου μέσω της σωστής χρήσης της θέλησής μου και μέσω ενεργειακής εκκαθάρισης και μεταστοιχείωσης. Αυτό χρησιμεύει επίσης για να τους κάνει πραγματικά θυμωμένους, εκθέτωντας τους και καθιστώντας τους πιο εύκολους για να τους αντιμετωπίσουμε.
Παρά της αυτοαποκαλούμενης ιδιότητάς τους ως «κυβερνήτες» της ανθρωπότητας, κρύβονται σαν μικρά σκουλήκια στις σκιές του μυαλού μας, στέλνοντας παρορμήσεις του συναισθήματος χαμηλής συχνότητας και σκέψεις στο Εγώ και στους συναισθηματικούς φορείς μας, προκειμένου να αποσπάσουν μια χαμηλής συχνότητας συναισθηματική ενέργεια που μπορούν να καταναλώσουν. Επειδή τους αρέσει να κρύβονται, θα πρέπει να ''ξεπλυθούν'' ανοικτά προκειμένου να αντιμετωπιστούν, έτσι μια υγιής δόση ασέβειας και λίγης αλαζονείας είναι απαραίτητα συστατικά όταν αντιμετωπίζουμε αυτά τα παράσιτα.
Μια μικρή ιστορία πίσω στο παρελθόν
Μια φορά κι έναν καιρό, σε αυτό τον ίδιο πλανήτη στο μακρινό παρελθόν, τα ανθρώπινα όντα ήταν απείρως πιο εντυπωσιακά από ό,τι είμαστε σήμερα. Ήμασταν πλήρως τηλεπαθητικά, πολυδιάστατα όντα που μπορούσαν ταυτόχρονα να αντιλαμβάνονται και να περιηγούνται σε πολλές διαστάσεις ταυτόχρονα. Χτίσαμε τεράστιες πόλεις με τεχνολογία που συνεργαζόταν σε αρμονία με τα ενεργειακά πεδία της Γης. Ήμασταν σε πλήρη ευθυγράμμιση με τον Θεϊκό Εσωτερικό Εαυτό μας, ενώ εκφράζαμε τον εαυτό μας σωματικά με ευρέως ποικίλους επιβεβαιωτικούς τρόπους της ζωής. Αυτή η απεριόριστη έκφραση της Θείας αίσθησης του εαυτού θεωρήθηκε από τους ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' ως απειλή για την ίδια την ύπαρξή τους, επειδή η 3η πυκνότητα κυριαρχόταν από αυτούς για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα σε άλλους κόσμους. Το να έχουμε έναν 3ης πυκνότητας κόσμο εντελώς ελεύθερο από τους χειρισμούς και τη διατροφή τους ήταν κάτι που δεν μπορούσαν να επιτρέψουν χωρίς μάχη. Το πρόβλημα γι 'αυτούς ήταν ότι οι άνθρωποι της Γης ήταν τόσο ισχυροί που θα μπορούσαμε να τους εξαλείψουμε κυριολεκτικά μακριά με μια σκέψη.
Αυτά τα όντα έχουν μόνο εξουσία πάνω σε όσους έχουν παραποιηθεί και έχουν τεθεί σε φόβο. Ένας άνθρωπος με πλήρη επίγνωση που γνωρίζει τον Εσωτερικό Θεϊκό Εαυτό του δεν μπορεί να κυριαρχηθεί από αυτά τα παρασιτικά όντα με οποιονδήποτε τρόπο. Οι ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' απλά θα μπορούσαν μεταφορικά να ''φάνε ξυλιές'' για κακή συμπεριφορά και να εκδιωχθούν.
Ωστόσο, αυτοί οι ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' είναι πιθανώς οι πιο έξυπνοι χειραγωγοί στο Σύμπαν, απλώς επειδή το ΜΟΝΟ που γνωρίζουν είναι η χειραγώγηση και η εξαπάτηση. Η πρακτική εξάσκηση σε κάνει τέλειο, έτσι κι αλλιώς. Μελέτησαν αυτούς τους πάρα πολύ ισχυρούς ανθρώπους, με λαγνεία για τη δύναμη και την ενέργεια που θα μπορούσαν να απορροφήσουν από αυτούς, αν μόνο θα μπορούσαν να βρουν έναν τρόπο να τους χειραγωγήσουν, να τους κατακτήσουν και να τους υποδουλώσουν.
Επινόησαν ένα σχέδιο για να χειριστούν πολύ προσεκτικά μερικούς ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας με ένα αθώο λάθος με τρομερές, κατακλυσμιαίες επιπτώσεις. Αυτοί οι άνθρωποι πειραματίζονταν με νέες μεθόδους αξιοποίησης και μετάδοση ενέργειας σε τεράστιες ποσότητες. Τα πειράματα ήταν πρωτοφανή και πολύ φιλόδοξα - υπερβολικά φιλόδοξα, διότι οι ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' επηρέασαν κρυφά μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους μέσω του Εγωιστικού μυαλού τους για να ωθήσουν το πείραμα σε κάτι που πίστευαν ότι είναι δυνατόν.
Όταν μια προηγμένη φάση δοκιμών στο βόρειο πόλο του πλανήτη πήγε καταστροφικά στραβά, αυτή η μεγάλη, εξαιρετικά ισχυρή συσκευή εξερράγη με τέτοια δύναμη ώστε να προκαλέσει τεράστιους κατακλυσμούς στον πλανήτη, ραγδαία τήξη των τεράστιων ποσοτήτων πάγου δημιουργώντας μια πλημμύρα που κατέστρεψε σχεδόν κάθε παράκτια περιοχή του πλανήτη εντός μιας ημέρας.
Το τεράστιο ποσό του θανάτου και της καταστροφής ήταν αδιανόητο, και μόνο ένα απομεινάρι από τα πολλά δισεκατομμύρια ανθρώπων επιβίωσαν. Βαριά τραυματισμένοι, με θλίψη που επλήγησαν από την απώλεια των αγαπημένων τους και επικεντρωμένοι μόνο στη φυσική επιβίωση, κατέφυγαν σε ασφαλείς τοποθεσίες για να δοκιμάσουν να ξαναχτίσουν τον παλιό μεγάλο πολιτισμό τους.
Αυτή η ιστορία ακούγεται πολύ ως αυτό που γνωρίζουμε «Πτώση της Ατλαντίδας», αλλά στην πραγματικότητα συνέβη πολύ πριν από τον πολιτισμό της Ατλαντίδας, παρά το γεγονός ότι χάθηκαν με τον ίδιο τρόπο πολλούς αιώνες αργότερα.
Το απίστευτο τραύμα από αυτή την εμπειρία προκάλεσε απώλεια της αντίληψης των επιζώντων, που τους καθιστούσε λιγότερο ενήμερους για τις άλλες διαστάσεις που είναι πάντα σε ανάμειξη με την 3η πυκνότητα. Απλώς δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το χρόνο για να επικεντρωθούν σε οποιαδήποτε άλλη πυκνότητα, παρά αυτή τη μια, γιατί η φυσική επιβίωση τους εξαρτιόταν από την πλήρη επικέντρωση στην φυσική τους σφαίρα. Την ίδια στιγμή, ο βαθύς συναισθηματικός πόνος των ανθρώπων και η θλίψη του τραυματισμού έδωσαν στους ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' ένα τεράστιο ποσό ενέργειας χαμηλής συχνότητας που θα μπορούσαν να καταναλώσουν, που τους επέτρεψε να γιορτάζουν για τα δεινά των ανθρώπων ενώ οι ίδιοι επιβιώναν και αναπτύσσονταν πιο ισχυροί.
Οι ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' διαπίστωσαν ότι όσο έμεναν προσεκτικά κρυμμένοι θα μπορούσαν να στέλνουν μια μικρή σκεπτομορφή στα μυαλά των τραυματισμένων ανθρώπων υπενθυμίζοντάς τους όλα όσα είχαν χάσει. Αυτό θα δημιουργούσε έναν καταρράκτη επώδυνων σκέψεων και συναισθημάτων στα άτομα που θα μπορούσε να δημιουργήσει περισσότερη ενεργειακή τροφή για τους ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων''. Καθώς κάθε επόμενη γενιά της ανθρωπότητας γεννιώταν, οι ''δαγκωνιάρηδες αστραγάλων'' έγιναν πιο τολμηροί και καθιέρωσαν ένα πρόγραμμα άμεσης παρέμβασης στην ανθρώπινη συνείδηση.
Οι υποσυνείδητα προγραμματισμένοι άνθρωποι να είναι τυφλοί για την παρουσία τους, επιτρέποντάς τους να επηρεάζουν πιο άμεσα τις σκέψεις ενός ατόμου. Επίσης προγραμμάτισαν την ανθρώπινη συνείδηση να οπισθοχωρήσει μακριά από οποιαδήποτε αναφορά των ''δαγκωνιάρηδων αστραγάλων'' ή της σκοτεινής επιρροής τους πάνω στους ανθρώπους, έτσι ώστε όταν έρχονται αντιμέτωποι με αυτές τις πληροφορίες, η άμεση ανταπόκριση ενός ατόμου θα είναι δυσπιστία, γελοιοποίηση και κοροϊδία.
Τέλος, σε μια πιο έξοχα απειλητική κίνησή τους, επαναπρογραμμάτισαν το ανθρώπινο Εγώ να μοιάζει με το δικό τους Εγώ, και ενθάρρυναν την εγωιστική συνείδηση να κυριαρχεί σε όλα τα άλλα επίπεδα της ύπαρξής μας. Επαναπρογραμμάτισαν ουσιαστικά τους ανθρώπους να είναι σαν κι αυτούς: φοβισμένοι, ζηλιάρηδες, μικροπρεπείς, ανέντιμοι, βάναυσοι, υποδουλωτικοί, δολοφονικοί, να μην συγχωρούν, να τιμωρούν, κλπ.
Αυτό είχε εξασφαλισμένο ότι οι άνθρωποι θα ήταν εύκολο να διαχειριστούν ως μια ενεργειακή πηγή τροφής για χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια. Αυτά τα στρώματα του προγραμματισμού έχουν τεθεί σε εφαρμογή στο ανθρώπινο σύστημα σκέψης από τότε, διαιωνίζοντας τις ασύμφωνες περιπέτειες που γνωρίζουμε ως ανθρώπινη ιστορία.
(συνεχίζεται)
Εν συντομία έγραψα πέρυσι για ένα ''ζωντανό σύννεφο σκιών'' γύρω από τον πλανήτη, που κατοικείται από ενεργειακά παράσιτα. Αυτά τα παρασιτικά όντα έχουν επιλέξει να πειραματιστούν με τις αυταπάτες του διαχωρισμού, το φόβου, του σκότους, της απομόνωσης, της κατάκτησης, της υποδούλωσης, του πόνου, της ταλαιπωρίας, των βασανιστηρίων, κλπ. στο ισχυρότερον δυνατό βαθμό. Με τον τρόπο αυτό, έχουν αποκόψει εντελώς τον εαυτό τους μακριά από το θρεπτικό Φως της Ύπαρξης που υποστηρίζει τη ζωή στο Σύμπαν. Το αποτέλεσμα είναι ότι πρέπει να θρέψουν ενεργειακά τον εαυτό τους από χαμηλής συχνότητας ενέργειες που συντονίζονται με την επιλεγμένη λειτουργία έκφρασής τους.
Αυτά τα όντα αποκαλούν τους εαυτούς τους ''Άρχοντες'' που σημαίνει ''Ηγέτες" ή ''Αφέντες'', επειδή βλέπουν τους εαυτούς τους ως τους άρχοντες και υποδουλωτές της ανθρωπότητας. (Οι αρχαίοι Γνωστικοί πρώτα τους έδωσαν αυτόν τον τίτλο στα γραπτά τους βασισμένοι στις άμεσες ψυχικές εμπειρίες με αυτά τα όντα.) Αν και η έξυπνη υποδούλωση των εν λóγω αόρατων όντων και οι πράξεις χειραγώγησης της ανθρωπότητας υπήρξαν αρκετά επιτυχείς μέχρι τώρα, εγώ ποτέ δεν θα τους αντιμετωπίσω ως κυβερνήτες μου ή ανώτερους με οποιονδήποτε τρόπο, όπως ακριβώς δεν θα θεωρούσα φυσικό, τα εντερικά παράσιτα ως ανώτερα μου, παρόλο που μπορεί να μου προκαλέσουν σωματική δυσφορία μέχρι να τα αφαιρέσω από το σώμα μου.
Οι σκέψεις μας έχουν δύναμη - πολύ περισσότερη από ό,τι συνειδητοποιούμε συχνά. Οι λέξεις και οι τίτλοι έχουν δύναμη, επειδή πλαισιώνουν τις σκέψεις μας σε ένα συγκεκριμένο σύνολο των πεποιθήσεων μας χωρίς να το συνειδητοποιούμε ακόμα. Καλώντας έναν άνθρωπο ''βασιλιά'' ως ''Υψηλότατο'' τον τοποθετούμε αυτόματα πάνω από εμάς στο μυαλό μας. Καλώντας ενός δικαστή ''Τιμημένο'' (''Your Honor'') επιτυγχάνεται το ίδιο πράγμα. Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό ότι όταν σκέφτεστε για αυτά τα παράσιτα της ενέργειας, ότι ποτέ δεν θα τους αποκαλείτε «Άρχοντες», γιατί κυριολεκτικά τους παραδίδετε την δύναμη και την ενέργειά σας με αυτόν τον τρόπο.
Προτιμώ να τους αποκαλώ ''δαγκωνιάρηδες αστραγάλων'' (Ankle Biters). Αυτό τους επιτρέπει να γνωρίζουν ακριβώς τι σκέφτομαι για αυτούς, οι οποίοι είναι ταπεινά παράσιτα, μια μόλυνση της συνείδησης που θα διαγραφούν από το σύστημά μου μέσω της σωστής χρήσης της θέλησής μου και μέσω ενεργειακής εκκαθάρισης και μεταστοιχείωσης. Αυτό χρησιμεύει επίσης για να τους κάνει πραγματικά θυμωμένους, εκθέτωντας τους και καθιστώντας τους πιο εύκολους για να τους αντιμετωπίσουμε.
Παρά της αυτοαποκαλούμενης ιδιότητάς τους ως «κυβερνήτες» της ανθρωπότητας, κρύβονται σαν μικρά σκουλήκια στις σκιές του μυαλού μας, στέλνοντας παρορμήσεις του συναισθήματος χαμηλής συχνότητας και σκέψεις στο Εγώ και στους συναισθηματικούς φορείς μας, προκειμένου να αποσπάσουν μια χαμηλής συχνότητας συναισθηματική ενέργεια που μπορούν να καταναλώσουν. Επειδή τους αρέσει να κρύβονται, θα πρέπει να ''ξεπλυθούν'' ανοικτά προκειμένου να αντιμετωπιστούν, έτσι μια υγιής δόση ασέβειας και λίγης αλαζονείας είναι απαραίτητα συστατικά όταν αντιμετωπίζουμε αυτά τα παράσιτα.
Μια μικρή ιστορία πίσω στο παρελθόν
Μια φορά κι έναν καιρό, σε αυτό τον ίδιο πλανήτη στο μακρινό παρελθόν, τα ανθρώπινα όντα ήταν απείρως πιο εντυπωσιακά από ό,τι είμαστε σήμερα. Ήμασταν πλήρως τηλεπαθητικά, πολυδιάστατα όντα που μπορούσαν ταυτόχρονα να αντιλαμβάνονται και να περιηγούνται σε πολλές διαστάσεις ταυτόχρονα. Χτίσαμε τεράστιες πόλεις με τεχνολογία που συνεργαζόταν σε αρμονία με τα ενεργειακά πεδία της Γης. Ήμασταν σε πλήρη ευθυγράμμιση με τον Θεϊκό Εσωτερικό Εαυτό μας, ενώ εκφράζαμε τον εαυτό μας σωματικά με ευρέως ποικίλους επιβεβαιωτικούς τρόπους της ζωής. Αυτή η απεριόριστη έκφραση της Θείας αίσθησης του εαυτού θεωρήθηκε από τους ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' ως απειλή για την ίδια την ύπαρξή τους, επειδή η 3η πυκνότητα κυριαρχόταν από αυτούς για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα σε άλλους κόσμους. Το να έχουμε έναν 3ης πυκνότητας κόσμο εντελώς ελεύθερο από τους χειρισμούς και τη διατροφή τους ήταν κάτι που δεν μπορούσαν να επιτρέψουν χωρίς μάχη. Το πρόβλημα γι 'αυτούς ήταν ότι οι άνθρωποι της Γης ήταν τόσο ισχυροί που θα μπορούσαμε να τους εξαλείψουμε κυριολεκτικά μακριά με μια σκέψη.
Αυτά τα όντα έχουν μόνο εξουσία πάνω σε όσους έχουν παραποιηθεί και έχουν τεθεί σε φόβο. Ένας άνθρωπος με πλήρη επίγνωση που γνωρίζει τον Εσωτερικό Θεϊκό Εαυτό του δεν μπορεί να κυριαρχηθεί από αυτά τα παρασιτικά όντα με οποιονδήποτε τρόπο. Οι ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' απλά θα μπορούσαν μεταφορικά να ''φάνε ξυλιές'' για κακή συμπεριφορά και να εκδιωχθούν.
Ωστόσο, αυτοί οι ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' είναι πιθανώς οι πιο έξυπνοι χειραγωγοί στο Σύμπαν, απλώς επειδή το ΜΟΝΟ που γνωρίζουν είναι η χειραγώγηση και η εξαπάτηση. Η πρακτική εξάσκηση σε κάνει τέλειο, έτσι κι αλλιώς. Μελέτησαν αυτούς τους πάρα πολύ ισχυρούς ανθρώπους, με λαγνεία για τη δύναμη και την ενέργεια που θα μπορούσαν να απορροφήσουν από αυτούς, αν μόνο θα μπορούσαν να βρουν έναν τρόπο να τους χειραγωγήσουν, να τους κατακτήσουν και να τους υποδουλώσουν.
Επινόησαν ένα σχέδιο για να χειριστούν πολύ προσεκτικά μερικούς ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας με ένα αθώο λάθος με τρομερές, κατακλυσμιαίες επιπτώσεις. Αυτοί οι άνθρωποι πειραματίζονταν με νέες μεθόδους αξιοποίησης και μετάδοση ενέργειας σε τεράστιες ποσότητες. Τα πειράματα ήταν πρωτοφανή και πολύ φιλόδοξα - υπερβολικά φιλόδοξα, διότι οι ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' επηρέασαν κρυφά μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους μέσω του Εγωιστικού μυαλού τους για να ωθήσουν το πείραμα σε κάτι που πίστευαν ότι είναι δυνατόν.
Όταν μια προηγμένη φάση δοκιμών στο βόρειο πόλο του πλανήτη πήγε καταστροφικά στραβά, αυτή η μεγάλη, εξαιρετικά ισχυρή συσκευή εξερράγη με τέτοια δύναμη ώστε να προκαλέσει τεράστιους κατακλυσμούς στον πλανήτη, ραγδαία τήξη των τεράστιων ποσοτήτων πάγου δημιουργώντας μια πλημμύρα που κατέστρεψε σχεδόν κάθε παράκτια περιοχή του πλανήτη εντός μιας ημέρας.
Το τεράστιο ποσό του θανάτου και της καταστροφής ήταν αδιανόητο, και μόνο ένα απομεινάρι από τα πολλά δισεκατομμύρια ανθρώπων επιβίωσαν. Βαριά τραυματισμένοι, με θλίψη που επλήγησαν από την απώλεια των αγαπημένων τους και επικεντρωμένοι μόνο στη φυσική επιβίωση, κατέφυγαν σε ασφαλείς τοποθεσίες για να δοκιμάσουν να ξαναχτίσουν τον παλιό μεγάλο πολιτισμό τους.
Αυτή η ιστορία ακούγεται πολύ ως αυτό που γνωρίζουμε «Πτώση της Ατλαντίδας», αλλά στην πραγματικότητα συνέβη πολύ πριν από τον πολιτισμό της Ατλαντίδας, παρά το γεγονός ότι χάθηκαν με τον ίδιο τρόπο πολλούς αιώνες αργότερα.
Το απίστευτο τραύμα από αυτή την εμπειρία προκάλεσε απώλεια της αντίληψης των επιζώντων, που τους καθιστούσε λιγότερο ενήμερους για τις άλλες διαστάσεις που είναι πάντα σε ανάμειξη με την 3η πυκνότητα. Απλώς δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το χρόνο για να επικεντρωθούν σε οποιαδήποτε άλλη πυκνότητα, παρά αυτή τη μια, γιατί η φυσική επιβίωση τους εξαρτιόταν από την πλήρη επικέντρωση στην φυσική τους σφαίρα. Την ίδια στιγμή, ο βαθύς συναισθηματικός πόνος των ανθρώπων και η θλίψη του τραυματισμού έδωσαν στους ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' ένα τεράστιο ποσό ενέργειας χαμηλής συχνότητας που θα μπορούσαν να καταναλώσουν, που τους επέτρεψε να γιορτάζουν για τα δεινά των ανθρώπων ενώ οι ίδιοι επιβιώναν και αναπτύσσονταν πιο ισχυροί.
Οι ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων'' διαπίστωσαν ότι όσο έμεναν προσεκτικά κρυμμένοι θα μπορούσαν να στέλνουν μια μικρή σκεπτομορφή στα μυαλά των τραυματισμένων ανθρώπων υπενθυμίζοντάς τους όλα όσα είχαν χάσει. Αυτό θα δημιουργούσε έναν καταρράκτη επώδυνων σκέψεων και συναισθημάτων στα άτομα που θα μπορούσε να δημιουργήσει περισσότερη ενεργειακή τροφή για τους ''δαγκωνιάρηδες των αστραγάλων''. Καθώς κάθε επόμενη γενιά της ανθρωπότητας γεννιώταν, οι ''δαγκωνιάρηδες αστραγάλων'' έγιναν πιο τολμηροί και καθιέρωσαν ένα πρόγραμμα άμεσης παρέμβασης στην ανθρώπινη συνείδηση.
Οι υποσυνείδητα προγραμματισμένοι άνθρωποι να είναι τυφλοί για την παρουσία τους, επιτρέποντάς τους να επηρεάζουν πιο άμεσα τις σκέψεις ενός ατόμου. Επίσης προγραμμάτισαν την ανθρώπινη συνείδηση να οπισθοχωρήσει μακριά από οποιαδήποτε αναφορά των ''δαγκωνιάρηδων αστραγάλων'' ή της σκοτεινής επιρροής τους πάνω στους ανθρώπους, έτσι ώστε όταν έρχονται αντιμέτωποι με αυτές τις πληροφορίες, η άμεση ανταπόκριση ενός ατόμου θα είναι δυσπιστία, γελοιοποίηση και κοροϊδία.
Τέλος, σε μια πιο έξοχα απειλητική κίνησή τους, επαναπρογραμμάτισαν το ανθρώπινο Εγώ να μοιάζει με το δικό τους Εγώ, και ενθάρρυναν την εγωιστική συνείδηση να κυριαρχεί σε όλα τα άλλα επίπεδα της ύπαρξής μας. Επαναπρογραμμάτισαν ουσιαστικά τους ανθρώπους να είναι σαν κι αυτούς: φοβισμένοι, ζηλιάρηδες, μικροπρεπείς, ανέντιμοι, βάναυσοι, υποδουλωτικοί, δολοφονικοί, να μην συγχωρούν, να τιμωρούν, κλπ.
Αυτό είχε εξασφαλισμένο ότι οι άνθρωποι θα ήταν εύκολο να διαχειριστούν ως μια ενεργειακή πηγή τροφής για χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια. Αυτά τα στρώματα του προγραμματισμού έχουν τεθεί σε εφαρμογή στο ανθρώπινο σύστημα σκέψης από τότε, διαιωνίζοντας τις ασύμφωνες περιπέτειες που γνωρίζουμε ως ανθρώπινη ιστορία.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου